داروی ضد التهاب غیر استروئیدی برای تسکین درد و التهاب

بسیاری از افراد داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) را برای انواع بیماری‌های ارتوپدی رایج از جمله آرتریت (آرتروز)، تاندونیت و بورسیت یا برای دردهای شنوایی مصرف می‌کنند. این داروها نه تنها به کاهش درد کمک می‌کنند، بلکه به کنترل تورم و التهاب نیز کمک می‌کنند.

داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) اغلب بدون نسخه (OTC) فروخته می‌شوند. این بدان معناست که می‌توانید آنها را بدون نسخه پزشک خریداری کنید. برخی از نام‌های تجاری رایج این دسته داروها عبارتند از ادویل، مورتین یا آلو. اما این داروها با نسخه نیز در دسترس هستند.

مزایای داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی

داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی شناخته شده هستند و برای تسکین درد، التهاب، سفتی و تب استفاده می‌شوند.

آنها همچنین می‌توانند از لخته شدن خون جلوگیری کنند که در برخی موارد مفید است اما در موارد دیگر چندان مفید نیست.

داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی معمولاً برای درمان چندین بیماری استفاده می‌شوند، از جمله موراد زیر:

• روماتیسم مفصلی
• آرتروز
• دردها و آسیب‌های عضلانی
• سر درد
• کمر درد
• دندان درد
• درد ناشی از نقرس
• بورسیت
• تاندونیت
• سندرم پیش از قاعدگی (به ویژه دردهای قاعدگی)
• تب
• سرما خوردگی

حتی با وجود اینکه داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی به طور موقت درد و التهاب مرتبط با این مشکلات را کاهی می‌دهند، اما این مسکن‌های مصنوعی عوارض جانبی نگران کننده‌ای نیز به همراه دارند. خوشبختانه جایگزین‌های ایمن‌تری نیز برای کاهش درد و التهاب وجود دارد.

داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی چگونه کار می‌کنند؟

اکثر مردم با داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی بدون نسخه مانند آسپرین و ایبوپروفن آشنا هستند. اما حتی اگر سال‌ها داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی مصرف کرده باشید، ممکن است این سوال برایتان پیش بیاید که NSAIDs دقیقاً چیست؟ NSAIDs مخفف داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی است. آنها بیشتر برای کاهش درد و التهاب استفاده می‌شوند، اما دقیقا چگونه کار می‌کنند؟

داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی از فعالیت نوعی آنزیم در بدن شما جلوگیری می‌کنند. این ها آنزیم‌های سیکلواکسیژناز نامیده می‌شوند. آنزیم‌های سیکلواکسیژناز یا همان کوکس تولید هورمون‌هایی مانند پروستاگلاندین‌ها را در بدن سرعت می‌بخشند. داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی ساخت پروستاگلاندین‌ها را متوقف می‌کنند. پروستاگلاندین ها مواد شیمیایی هستند که توسط سلول‌های آسیب دیده آزاد می‌شوند. آنها باعث التهاب و تورم می‌شوند و انتهای عصبی را حساس می‌کنند که می‌تواند منجر به درد شود. اگر پروستاگلاندین کمتری تولید کنید، التهاب کمتر و درد کمتری خواهید داشت. داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی با متوقف کردن سلول‌ها در ساخت پروستاگلاندین‌ها، علائم آرتریت را تسکین می‌دهند. داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی، التهاب ایجاد شده در آینده را متوقف نمی‌کنند یا از پیشرفت بیماری به سمت آسیب مفاصل جلوگیری نمی‌کنند.

انواع داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی تجویزی

بسیاری از انواع داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی قوی تجویزی در دسترس هستند و پزشک بر اساس سابقه پزشکی و وضعیت ستون فقرات شما، نوع داروی مناسب را انتخاب می‌کند. در زیر نمونه‌هایی از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی تجویزی برای درمان درد مفاصل و ستون فقرات را مشاهده می‌کنید:

• سلکوکسیب (Celebrex)
• دیکلوفناک (ولتارن)
• دیفلونیزال (دولوبید)
• اتودولاک (لودین)
• فنوپروفن (نالفون)
• فلوربی‌پروفن (Ansaid)
• ایبوپروفن (موترین)
• ایندومتاسین (ایندوسین)
• کتوپروفن (Orudis)
• کتورولاک ترومتامین (تورادول)
• مکلوفنامات سدیم (Meclomen، Ponstel)
• مفنامیک اسید ملوکسیکام (Mobic)
• نابومتون (Relafen)
• ناپروکسن سدیم (آناپروکس)
• اکساپروزین (Daypro)
• فنیل بوتازون (Butazolidin)
• پیروکسیکام (Feldene)
• سولینداک (کلینوریل)
• تولمتین (تولکتین)
• سالیسیلات (Trilisate Disalcid)

رایج‌ترین داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی بدون نسخه

نام داروها ممکن است گیج کننده باشد و پزشکان اغلب از نام‌های کلی و برند استفاده می‌کنند. شما به راحتی می‌توانید داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی را بدون نسخه پزشک تهیه کنید. این انواع داروهای بدون نسخه در دوزهای بسیار پایین‌تری نسبت به نسخه‌های تجویزی عرضه می‌شوند، اما همچنان قوی هستند.

داروهای بدون نسخه در دسترس عبارتند از:

• ایبوپروفن (Motrin، Advil، Nuprin، Medipren)
• آسپرین (Bayer، Excedrin، Bufferin)
• ناپروکسن سدیم (Aleve)
• کتوپروفن (Orudis KT)

داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی چگونه مصرف می‌شوند؟

داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی معمولاً به صورت قرص یا کپسول از راه دهان مصرف می‌شوند. آنها همچنین به صورت مایعات، تزریق، کرم، اسپری و شیاف در دسترس هستند. عوارض جانبی ممکن است با هر روش تجویزی رخ دهد، حتی زمانی که داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی روی پوست استفاده می‌شوند.

داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی را می‌توان در صورت نیاز برای درمان علائم کوتاه مدت مصرف کرد. آنها همچنین می‌توانند به طور منظم برای مدیریت درد و سفتی مداوم مصرف شوند. در حالی که  داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی در صورت مصرف منظم ممکن است مؤثرتر باشند، اما اگر فقط در مواقع نیاز مصرف شوند، مثلاً قبل از ورزش، عوارض جانبی احتمالی کمتر است.

اینکه هر چند وقت یکبار از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی استفاده کنید نیز بستگی به نوع تجویز دارد. با پزشک یا داروساز خود در این مورد مشورت کنید.

قرص‌ها و کپسول‌ها باید همراه غذا مصرف شوند تا عوارض احتمالی کاهش یابد.

دوز مصرفی چیست؟

قدرت داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی متفاوت است. درمان معمولا با دوز کم شروع می‌شود.

پزشک شما دوز را بسته به نوع داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی، شرایطی که برای درمان آن از دارو استفاده می‌شود و اینکه آیا علائم شما از بین می‌رود یا خیر، تنظیم می‌کند.

برای به حداقل رساندن عوارض جانبی، معمولاً کمترین دوزی که علائم را کنترل می‌کند توصیه می‌شود. همیشه دستورالعمل‌های ارائه شده در بسته بندی را دنبال کنید مگر اینکه پزشک شما دستور دیگری داده باشد.

کدام دارو را مصرف کنیم؟

اغلب بیماران در درمان با داروهای مختلف پاسخ متفاوتی را تجربه می‌کنند. به همین دلیل است که برخی از داروها به بهبود علائم کمک می‌کنند در حالی که برخی دیگر تأثیر قابل توجهی ندارند. این موضوع عادی است و پیش‌بینی اینکه کدام داروها برای یک فرد بیشترین فایده را دارند دشوار است.

بهترین راه برای تعیین اینکه کدام داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی برای شما بهترین است امتحان گزینه‌های مختلف است. اغلب پزشک یک داروی ضد التهابی غیر استروئیدی را توصیه می‌کند، و اگر تسکین کافی علائم در طی چند هفته پس از درمان حاصل نشد، می‌توان یک داروی ضد التهابی غیر استروئیدی دیگر را امتحان کرد.

یکی از بهترین دلایل برای مصرف برخی از داروهای جدیدتر، مانند سلبرکس یا موبیک، این است که این داروها ممکن است به صورت دوز یک بار در روز به جای سه یا چهار بار در روز مصرف شوند. علاوه بر این، تصور می‌شود که مهارکننده‌های انتخابی کوکس۲ عوارض جانبی کمتری برای معده دارند.

در حالی که داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی بدون نسخه و نسخه‌ای به کاهش درد کمک می‌کنند، داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی تجویزی قوی‌تر به احتمال زیاد به کاهش التهاب کمک می‌کنند.

روش دیگری برای کنترل التهاب

داروها تنها راه حل برای کنترل التهاب و ناراحتی نیستند. همانطور که ما نسبت به عوارض جانبی احتمالی هر دارویی آگاه و حساس می‌شویم، بیشتر بیماران و ارائه دهندگان مراقبت‌های بهداشتی نیز به طور یکسان به روش‌های غیر دارویی برای کنترل التهاب علاقه‌مند هستند.

راه‌های زیادی وجود دارد که افراد به وسیله آن با التهاب مقابله می‌کنند. برخی از آنها از پشتیبانی علمی بهتری نسبت به دیگر روش‌ها برخوردارند، اما بیشتر آنها بی‌خطر هستند و می‌توانید آنها را امتحان کنید.

می‌توانید با روش استراحت، یخ، فشردن، بالا نگه داشتن شروع کنید. سایر درمان‌هایی که ممکن است مفید باشند عبارتند از غذاها و مکمل‌هایی که مصرف می‌کنید، درمان‌های موضعی ناحیه دردناک و فعالیت‌هایی که انجام می‌دهیم.

یک روشی که اغلب برای کنترل التهاب نادیده گرفته می‌شود استراحت است. این نه تنها به معنای استراحت از ورزش و تمرین است، بلکه اغلب به این معنی است که به بخش آسیب دیده بدن اجازه می‌دهید از فعالیت‌های عادی استراحت کند که ممکن است التهاب را طولانی‌تر کند.

زندگی پرمشغله ممکن است اجازه استراحت ندهد، اما نادیده گرفتن علائم التهاب ممکن است مشکل را طولانی‌تر کند. بنابراین، به دنبال راه‌هایی برای استراحت دادن به قسمت آسیب دیده بدن خود باشید تا اجازه دهید التهاب فروکش کند و روند بهبودی به درستی پیش رود.

عوارض جانبی داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی

داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی عوارض جانبی بالقوه ای دارند، حتی با وجود اینکه بسیاری از این داروها را می‌توان بدون نسخه تهیه کرد. برخی از عوارض جانبی جزئی هستند و برخی دیگر مطمئناً نگران کننده و جدی هستند.

برخی از افراد ممکن است با توجه به سایر شرایط پزشکی، بیشتر مستعد عوارض جانبی باشند. به همین دلیل، داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی باید با احتیاط مصرف شوند. اگر سوالتان این است که آیا مصرف این داروها برای شما بی‌خطر است یا خیر، باید این موضوع را با ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی خود در میان بگذارید.

هر کسی که داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی را بیش از چند روز مصرف می‌کند باید با ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی خود در مورد احتمال عوارض جانبی صحبت کند.

برخی از عوارض جانبی رایج داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی عبارتند از:

• ناراحتی یا زخم معده: برخی افراد در نتیجه مصرف این داروها مستعد ناراحتی‌های گوارشی و ایجاد زخم معده هستند. افرادی که سابقه زخم معده دارند باید از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی با احتیاط شدید و همیشه تحت نظارت پزشک خود استفاده کنند.
• فشار خون/ سکته مغزی: نشان داده شده است که استفاده از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی، به ویژه برای استفاده معمول و طولانی مدت، خطر ابتلا به فشار خون بالا و سکته را افزایش می‌دهد. افرادی که در معرض خطر ابتلا به این شرایط هستند، باید در مورد استفاده از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی با پزشک خود صحبت کنند.
• خطر خونریزی: برخی از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی می‌توانند باعث افزایش خطر خونریزی شوند. این به ویژه در مورد آسپرین صادق است. اکثر افراد می‌توانند از این دارو استفاده کنند، اما افرادی که در آینده قصد جراحی دارند یا از داروهای دیگر رقیق کننده خون استفاده می‌کنند، ممکن است نتوانند از داروهای داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی استفاده کنند.
• مشکلات کلیوی: افراد مبتلا به بیماری‌های کلیوی ممکن است نتوانند داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی را حتی در دوزهای بسیار کم برای مدت کوتاهی مصرف کنند.

در حالی که این موارد تنها خطرات مرتبط با داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی نیستند، اما تا حدودی شایع‌تر و نگران کننده‌تر هستند. اگر در مورد خطر مصرف این داروها نگرانی دارید، همیشه بی‌خطرترین راه این است که با پزشک خود صحبت کنید.

تداخل دارویی چیست؟

در صورتی که از 2 یا چند دارو به طور همزمان استفاده می‌کنید، بدن شما هر کدام را به نوعی پردازش می‌کند. هنگامی که این اتفاق می‌افتد، خطر عوارض جانبی از هر کدام افزایش می‌یابد. هر دارویی ممکن است آنطور که باید عمل نکند. به این اتفاق تداخل دارویی می‌گویند. به عنوان مثال، داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی خون را رقیق می‌کنند. اگر از داروهای رقیق کننده خون مانند وارفارین استفاده می‌کنید و همزمان از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی نیزاستفاده می کنید، ممکن است تداخل دارویی وجود داشته باشد. ویتامین‌ها و مکمل‌های گیاهی نیز می‌توانند بر نحوه پردازش داروها توسط بدن شما تأثیر بگذارند.

برخی از غذاها یا نوشیدنی‌ها نیز می‌توانند از عملکرد صحیح داروی شما جلوگیری کنند. یا می‌توانند عوارض جانبی را بدتر کنند. به این اتفاق تداخل غذایی دارویی می‌گویند. به عنوان مثال، اگر یک داروی ضد التهابی غیر استروئیدی سنتی مصرف می‌کنید، نوشیدن الکل می‌تواند خطر ابتلا به بیماری کبد یا خونریزی معده را افزایش دهد.

تداخلات دارویی و تداخل غذایی دارویی می‌تواند خطرناک باشد. مطمئن شوید که پزشک شما از تمام داروهایی که مصرف می‌کنید مطلع است. این شامل داروهای بدون نسخه و نسخه‌ای، ویتامین‌ها و مکمل‌های گیاهی است. همچنین، قبل از مصرف هر گونه دارو، ویتامین یا مکمل جدید بدون نسخه یا نسخه‌ای، با پزشک خود صحبت کنید.

مهم است که داروها را دقیقاً طبق دستور پزشک مصرف کنید. از پزشک خود بپرسید که آیا هنگام استفاده از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی تجویزی، باید از خوردن چه غذا یا نوشیدنی‌هایی خودداری کنید.

سوالات متداول

داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی برای چه نوع آرتریت استفاده می‌شوند؟

داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی هم برای آرتریت التهابی و هم برای استئوآرتریت (OA) استفاده می‌شوند. برای درمان استئوآرتریت، داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی اولین گزینه درمانی هستند. برای درمان آرتریت التهابی، داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی به کنترل علائم کمک می‌کنند و روند بیماری را تغییر نمی‌دهند. آنها به عنوان داروهای ضد روماتیسمی اصلاح‌کننده بیماری یا درمان بیولوژیکی استفاده می‌شوند.

دیکلوفناک موضعی یک جایگزین معقول برای درد استئوآرتریت است که با استامینوفن تسکین نمی‌یابد یا برای افرادی که نمی‌توانند داروهای خوراکی را تحمل کنند یا تمایلی به استفاده از آنها ندارندمناسب است. داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی موضعی بهتر از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی خوراکی تحمل می‌شوند و ممکن است اثرات مشابهی روی درد و عملکرد داشته باشند. درمان اولیه با داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی باید به جای خوراکی در افراد 75 سال یا بیشتر به صورت موضعی باشد.

چقدر طول می‌کشد تا داروهای ضد التهابی اثر کنند؟

برخی از افراد در چند ساعت اول پس از مصرف دوز، متوجه اثرات داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی خواهند شد. برای برخی دیگر، اثرات ممکن است تا روزها یا حتی تا یک یا دو هفته پس از شروع دارو مشهود نباشد.

اصولا در عرض 2 تا 3 هفته دارو اثر خود را می‌گذارد.