تاندونیت شانه التهاب روتاتور کاف یا تاندون عضله دو سر است. روتاتور کاف از عضلات و تاندون‌های شانه تشکیل شده است، که استخوان بالای بازو را به تیغه شانه متصل می‌کنند.
آسیب ممکن است از التهاب خفیف تا شدید بیشتر روتاتور کاف باشد. وقتی تاندون روتاتور کاف ملتهب و ضخیم می‌شود، به آن تاندونیت روتاتور کاف نیز می‌گویند. تاندون روتاتور کاف ممکن است در زیر بالای استخوان شانه (آکرومیون) گیر کند، و توسط بخشی از تیغه شانه (کتف) تشکیل می‌شود.
تاندینیت شانه چیست؟
التهاب تاندون شانه یا تاندونیت، بر تاندون‌ها و عضلات تأثیر می‌گذارد که به حرکت مفصل شانه کمک می‌کنند. اگر التهاب تاندون دارید، به این معنی است که تاندون‌های شما ملتهب یا تحریک شده هستند. به التهاب روتاتور کاف سندرم گیرافتادگی شانه نیز گفته می‌شود.
این عارضه معمولاً با گذشت زمان اتفاق می‌افتد. این عارضه می‌تواند نتیجه آن باشد که شانه خود را برای مدتی در یک وضعیت نگه داشته‌اید، هر شب روی شانه خود خوابیده یا در فعالیتهایی شرکت کرده‌اید که نیاز به بالا بردن بازو بر روی سر دارد.
ورزشکارانی که ورزش‌هایی را انجام می‌دهند که نیاز به بالا بردن بازو بر روی سر دارند، معمولاً دچار تاندونیت شانه می‌شوند. به همین دلیل است که ممکن است به این بیماری موارد زیر نیز گفته شود:
- شانه شناگران
- شانه پرتاب کننده
- شانه تنیس باز
گاهی اوقات تاندونیت شانه می‌تواند بدون هیچ دلیل مشخصی رخ دهد. اکثر افراد مبتلا به التهاب تاندون شانه قادرند عملکرد کامل شانه را بدون هیچ گونه دردی بازیابی کنند.
علت ایجاد تاندونیت شانه چیست؟
التهاب تاندون شانه غالباً ناشی از تحت فشار قرار گرفتن تاندون توسط ساختارهای مجاور است. این عارضه اغلب در ورزش‌های خاصی اتفاق می‌افتد که باید مرتباً بازو بالای سر قرار گرفته و حرکت کند.
از جمله این ورزش‌ها می‌توان به بیس بال، وزنه برداری، والیبال، ورزش راکت و برخی از حرکات دست و پای شنای خاص اشاره کرد.
علائم التهاب تاندون شانه چیست؟
علائم ممکن است برای هر فرد کمی متفاوت باشد. علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- ناتوانی در نگه داشتن بازو در موقعیت‌های خاص
- درد شانه
علائم تاندونیت شانه ممکن است مانند عارضه‌های دیگر یا مشکلات سلامتی به نظر برسند. برای تشخیص، همیشه با ارائه دهنده خدمات بهداشتی خود صحبت کنید.
چگونه تاندونیت شانه تشخیص داده می‌شود؟
ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی سابقه سلامتی کامل را بررسی کرده و یک معاینه فیزیکی انجام می‌دهد. همچنین ممکن است به انجام آزمایش‌های تشخیصی مانند موارد زیر نیاز باشد:
- اشعه ایکس. پرتوهای انرژی الکترومغناطیسی نامرئی تصاویری از بافت‌های داخلی، استخوان‌ها و اندام‌ها را روی فیلم ارائه می‌دهند.
- ام آر آی. آهن رباهای بزرگ و کامپیوتر تصاویر دقیقی از اندام‌ها و ساختار بدن شما ایجاد می‌کنند.
- سونوگرافی اولتراسوند. امواج صوتی با فرکانس بالا تصویری از بخشی از قسمت داخلی بدن ایجاد می‌کنند.
التهاب تاندون شانه چگونه درمان می‌شود؟
درمان اولیه التهاب تاندون شانه شامل کنترل درد و تورم به منظور بهبودی است. این کار را می‌توان با دنبال کردن کارهای زیر انجام داد:
- پرهیز از فعالیتهایی که باعث درد می‌شوند.
- سه تا چهار بار در روز از پک یخ روی شانه خود استفاده کنید.
- مصرف داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن (Advil) و ناپروکسن (Aleve)
درمان بیشتر شامل موارد زیر است:
فیزیوتراپی
ممکن است پزشک شما را به یک متخصص فیزیوتراپی ارجاع دهد. فیزیوتراپی در ابتدا شامل کشش و سایر تمرینات غیرفعال برای کمک به بازگرداندن دامنه حرکت و تسکین درد است.
هنگامی که درد تحت کنترل قرار گرفت، فیزیوتراپیست شما تمریناتی را برای کمک به بازیابی قدرت در بازو و شانه به شما می‌آموزد.
تزریق استروئید
اگر التهاب تاندون شانه شما با درمان محافظه کارانه‌تری کنترل نشود، ممکن است پزشک تزریق استروئید را توصیه کند. استروئید به منظور کاهش التهاب به تاندون تزریق می‌شود که باعث کاهش درد می‌شود.
جراحی
اگر درمان غیر جراحی موفقیت آمیز نباشد، پزشک شما ممکن است جراحی را توصیه کند. بیشتر افراد پس از جراحی روتاتور کاف بهبودی کامل را تجربه می‌کنند.
غیرتهاجمی‌ترین شکل جراحی شانه از طریق آرتروسکوپی انجام می‌شود. آرتروسکوپی شامل دو یا سه برش کوچک در اطراف شانه شماست، که از طریق آن پزشک ابزارهای مختلفی را وارد می‌کند. یکی از این ابزارها دارای دوربین خواهد بود، بنابراین جراح می‌تواند از طریق برش‌های کوچک، بافت آسیب دیده را مشاهده کند.
جراحی باز شانه معمولاً برای التهاب تاندون شانه لازم نیست. با این حال، اگر مشکلات دیگری مانند پارگی تاندون بزرگ در شانه وجود داشته باشد، ممکن است از این روش استفاده شود.
جراحی شامل بهبودی است که شامل استراحت و فیزیوتراپی برای بازیابی قدرت و دامنه حرکت است.
عوارض احتمالی تاندونیت شانه چیست؟
اگر زمانی که درد و ناراحتی شما نسبتاً خفیف است، درمان شروع نشود، ممکن است مشکلاتی ایجاد شود. این مشکلات عبارتند از:
- دردی که خواب شما را دچار اختلال می‌کند.
- از دست دادن قدرت یا حرکت در بازوی آسیب دیده.
- در انجام کارهایی که نیاز به حرکت دادن بازوی آسیب دیده به پشت یا بالای سر دارند، مشکل دارید، که معمولا شامل انجام کارهایی مانند بستن زیپ یا دکمه‌ها است. یا قرار دادن اشیا در مکان‌های بلند.
چه زمانی باید با ارائه دهنده خدمات بهداشتی خود تماس بگیرم؟
در این صورت با ارائه دهنده خدمات بهداشتی خود تماس بگیرید
- درد شما بدتر می‌شود.
- حرکت بازوی آسیب دیده سخت‌تر می‌شود.
- درد خواب شما را مختل می‌کند.
- درد و ناراحتی شما را از انجام فعالیتهای عادی باز می‌دارد.
- دچار بی‌حسی یا سوزن سوزن شدن در بازوها یا دست‌ها می‌شوید.
نکات کلیدی در مورد تاندونیت شانه
- تاندونیت شانه التهاب روتاتور کاف یا تاندون عضله دو سر است. و اغلب نتیجه این است که تاندون شما توسط ساختارهای اطراف تحت فشار قرار گرفته است.
- التهاب مفصل شانه با انجام ورزش‌های خاصی که باید بازو به طور مکرر بر روی سر حرکت کند، ایجاد می‌شود.
- علائم می‌تواند شامل عدم توانایی نگه داشتن بازو در موقعیت‌های خاص و یا درد در شانه باشد.
- می‌توان از طریق بررسی سابقه سلامتی، معاینه فیزیکی و آزمایشاتی مانند اشعه ایکس و ام آر آی، این عارضه را تشخیص داد.
- درمان ممکن است شامل استراحت، داروها، تمرینات تقویت کننده، اوتراسوند تراپی و شات‌های کورتیکواستروئید باشد.
- از جراحی برای آسیب شدید یا پارگی استفاده می‌شود.
اقدامات بعدی
نکاتی برای کمک به شما در بهره بردن بیشتر از مراجعه به ارائه دهنده خدمات بهداشتی:
- دلیل مراجعه و آنچه می‌خواهید اتفاق بیفتد را بدانید.
- قبل از مراجعه، سوالاتی را که می‌خواهید به آنها پاسخ داده شود یادداشت کنید.
- شخصی را با خود بیاورید تا به شما کمک کند سوالاتتان را بپرسید و آنچه ارائه دهنده به شما می‌گوید را به خاطر بسپارید.
- در هنگام ویزیت، اسم یک تشخیص جدید و سایر داروها، روش‌های درمانی یا آزمایشات را بنویسید.
- همچنین دستورالعمل‌های جدیدی که ارائه دهنده به شما می‌دهد را یادداشت کنید.
- بدانید چرا یک دارو یا درمان جدید تجویز شده است و چگونه به شما کمک می‌کند. همچنین بدانید که عوارض آن چیست.
- بپرسید آیا بیماری شما از راه‌های دیگری قابل درمان است؟
- بدانید چرا آزمایش یا روشی توصیه می‌شود و نتایج ممکن است به چه معنا باشد.
- بدانید که در صورت عدم استفاده از دارو یا انجام آزمایش یا روش، چه انتظاری باید داشته باشید.
- اگر قرار ملاقات بعدی دارید، تاریخ، زمان و هدف آن دیدار را یادداشت کنید.
- بدانید که در صورت داشتن سوال چگونه می‌توانید با ارائه دهنده خود تماس بگیرید.
