راه های درمان و کاهش درد آرتروز شدید مفصل لگن و ران بدون جراحی

نشیمن گاه ناحیه‌ای است که در آن لگن به استخوان ران متصل می‌شود و یکی از بزرگترین مفاصل تحمل وزن در بدن است. مفصل لگن از دو قسمت تشکیل شده است؛ سر فمورال (متصل به ران) و استابولوم (حفره‌ حقه‌ای ‌استخوان‌ لگن‌ كه‌ محل‌ اتصال‌ با استخوان‌ ران‌ است). سر فمورال یک بخش استخوانی توپی شکل است که در بالای استخوان ران یافت می‌شود. استابولوم محلی در لگن است که سر فمورال در آن قرار می‌گیرد، این ناحیه با سینوویوم (غشاء نازکی) پوشیده شده است که به حرکت مفصل کمک می‌کند.

بیماران مبتلا به آرتروز لگ، درد، خشکی و تورم در ناحیه آسیب دیده را تجربه می‌کنند. از دست دادن غضروف در مفصل در نهایت منجر به مالش استخوان روی استخوان می‌شود که مفصل ران را تخریب می‌کند. درد معمولا در کشاله ران یا باسن احساس می‌شود و با فعالیت‌هایی مانند راه رفتن و لباس پوشیدن تشدید می‌شود.

آرتروز لگن بعد از ارزیابی علائم بیمار، یک معاینه فیزیکی و یک یا چند آزمایش عکسبرداری تشخیصی تعیین می‌شود. در حالی که بسیاری از انواع آرتروز غیر قابل درمان هستند، گزینه‌های درمان کنونی می‌توانند در تسکین علائم بسیار مؤثر باشند.

دلایل

آرتروز لگن شایع ترین نوع آرتروز است که بر روی لگن شما تاثیر می‌گذارد. بر خلاف برخی از انواع دیگر آرتروز، استئوآرتروز فقط روی مفاصل و نه اندام‌های داخلی تاثیر می‌گذارد. با رفتن جمعیت رو به پیری شایع تر شده است. با این حال، می‌تواند در افراد جوان‌تر نیز اتفاق بیافتد، به ویژه در مواردی که سابقه آسیب به لگن یا کار سنگین وجود دشته باشد.

در آرتروز لگن، لایه بالایی غضروف مفصلی از بین می‌رود و فرسوده می‌شود. در نهایت استخوانی که زیر غضروف قرار دارد، با هم تماس پیدا می‌کنند و باعث درد، تورم، سایش و از دست رفتن حرکت مفصل لگن می‌شود.

به نظر می‌رسد ضعف عضلانی و بی ثباتی مفصل ران همراه با آن موجب وخامت بیشتر غضروف مفصلی لگن می‌شود. عضلات ضعیف‌تر لگن همچنین قابلیت جذب ضربه کمتری را نسبت به عضلات قوی‌تر دارند، که باعث افزایش نیورهای فشاری وارد بر مفصل لگن می‌شود. آرتروز لگن معمولا به تدریج در طول زمان اتفاق می‌افتد.

علائم آرتروز لگن و ران چیست؟

آرتروز لگن منجر به درد لگن می‌شود – این درد می‌تواند در جلوی لگن، در ناحیه کشاله ران، باسن یا حتی در زانو به طور شدیدی احساس شود. بیماران همچنین از ضعف مفصل، بی ثباتی و محدودیت‌های حرکتی شکایت می‌کنند که با اساسی ترین کارهای روزمره شما مانند راه رفتن، بالا رفتن از پله یا رانندگی تداخل دارند.

علائم شما می‌تواند به طور ناگهانی یا به آرامی ایجاد شوند و ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• خشکی لگن، به خصوص در صبح زود.
• حرکت مفصل لگن به ویژه چرخش به سمت داخل، حرکت پاها در سراسر بدن و کشش مفصل ران دشوار است.
• ضعف عضلات لگن، به خصوص در هنگام نشستن و بلند شدن، اسکات زدن و بالا رفتن از پله.

عوامل خطر

برخی از عوامل خطرساز که ممکن است باعث وخامت وضعیت فرد شود عبارتند از:

• داشتن اضافه وزن.
• سن.
• آسیب قبلی به مفصل
• ضعف عضلانی.
• فشار بر مفاصل در اثر مشاغل و ورزش‌های خاص.
• بیومکانیک ضعیف
• مفاصل ناقص یا نقص ژنتیکی در غضروف مفصلی.

تشخیص

پزشک محدوده خاصی از آزمایش‌های حرکتی بیمار را بررسی خواهد کرد و همچنین تاریخچه دقیقی از فعالیت‌هایی که وضعیت لگن را بدتر می‌کند و سابقه بروز آن را بررسی می‌کند. این جزئیات اغلب منجر به تشخیص موقت آرتروز لگن می‌شود.

چگونه می‌توان آرتروز لگن و ران را درمان کرد؟

برای درمان آرتروز مفصل و لگن پطشک ممکن است یکی از روش‌های زیر را به شما پیشنهاد کند:

از دست دادن وزن

کم کردن وزن یکی از راه‌های اولیه درمان آرتروز مفصل لگن است. هر یک کیلوگرم وزن اضافی که بیمار حمل می‌کند، باعث افزایش فشار به مفصل ران می‌شود. وزن بیش از حد می‌تواند صرف نظر از نوع آرتروزی که فرد دارد، منجر به درد بیشتر لگن شود.

یخ گذاشتن

هنگامی که مفصل لگن بیمار گرم و ملتهب می‌شود، استفاده از چیزی سرد، با تنگ کردن رگ‌های خونی و جلوگیری از نشت مایعات به بافت‌های اطراف، باعث کاهش درد و تورم می‌گردد.

دارو

برخی از داروها برای تسکین درد و برخی دیگر برای کاهش التهاب ناشی از ارتروز لگن طراحی شده‌اند. از آن جایی که اکثر بیماران مبتلا به آرتروز از داروهای دیگر استفاده می‌کنند، همواره قبل از تغییر با پزشک مشورت کنید.

فیزیوتراپی

فیزیوتراپی و یوگا می‌توانند در بازگشت بیمار به مرحله‌ای که بتواند بدون درد و مشکل، تمام فعالیت‌های روزانه را انجام دهد، بسیار مفید باشند.

فیزیوتراپی شامل تمرینات کششی، تمرینات دامنه حرکت و تقویتی می‌باشد. تقویت عضلات اطراف مفصل دچار آرتروز به تثبیت آن کمک می‌کند، دامنه حرکت را افزایش و درد را کاهش می‌دهد. پزشک همچنین می‌تواند به بیمار حرکات و روش‌های تسکین درد را نشان دهد، وسایل مفید (مانند صندلی حمام و پاشنه کش بلند) را معرفی کند و برنامه غذایی او برای کاهش وزن را ارائه دهد.

ماساژ

ماساژ درمانی با کیفیت می‌تواند تنها چیزی باشد که عضلات لگن بیمار برای تسکین درد به آن نیاز دارند. مزایای ماساژ از فردی به فرد دیگر متفاوت است، اما ممکن است شامل کاهش درد و خشکی عضلانی مربوط به آرتروز لگن، افزایش گردش خون و بهبود خواب و عملکرد ایمنی باشد.

تزریق استروئید

تزریق کورتیکواستروئید می‌تواند التهاب و تورم در لگن را کاهش دهد که باعث کاهش درد می‌شود. اما این تزریق ممکن است استخوان‌های اطراف را نیز نازک کند. همچنین تسکین درد ممکن است تنها موقتی باشد.

درمان با پلاسمای غنی از پلاکت

پی آر پی از نمونه خون خود بیمار برای ایجاد غلظت پلاکت خون استفاده می‌کند. سپس پلاکت‌ها به داخل غضروف آسیب دیده لگن تزریق می‌شوند تا درد را برطرف و سرعت بهبودی آرتروز لگن را افزایش دهد.

اوزون درمانی

اوزون درمانی پزشکی می‌تواند برای درمان درد مرتبط به آرتروز لگن استفاده شود. درمان شامل استفاده از تزریق داخل مفصلی است که به طور مستقیم به مفصل ران تزریق می‌شود تا درد و التهاب را کاهش دهد.

تمرین

کشش به طور منظم می‌تواند به از بین بردن خشکی مفاصل، و یا درد مفاصل لگن کمک کند. تمام کشش‌ها باید به آرامی انجام شود. اگر بیمار احساس درد کند، باید حرکت متوقف شود. هنگام ورزش، احتیاط کنید. اگر بیمار پس از چند روز اول تمرین احساس درد نداشته باشد، می‌تواند به تدریج زمان صرف شده برای این فعالیت را افزایش دهد.

در اینجا چند نوع کشش ممکن مطرح شده است:

خم به جلو

برای انجام این تمرین پاها را به اندازه عرض شانه از هم جدا کنید یا روی در یک صندلی بنشینید. به آرامی به جلو خم شوید، بالای بدن خود را در حالت استراحت قرار دهید. بیمار باید کشش را در ناحیه لگن و پایین کمر احساس کند.

کشش زانو

برای انجام این تمرین بیمار باید بر روی پشت دراز بکشد. زانوی خم شده خود را به سمت قفسه سینه بکشد تا زمانی که احساس کشش کند. اگر بدن او اجازه می‌دهد، از پای دیگر برای تقویت کشش استفاده کند.

 تعال با پاهای باز

این همان تمرینی است که زانو را می‌کشد، اما از موقعیت ایستاده انجام می‌شود. برای پشتیبانی، یک دست را در کنار دیوار قرار دهید.

کبرا

به سمت صورت روی زمین دراز بکشید. کف دست‌های بیمار باید روی زمین و در ارتفاع شانه یا سینه قرار گیرند. برای بالا بردن قفسه سینه از زمین، کف دست‌ها را به زمین فشار دهید. کشش را در پایین کمر و لگن احساس کنید. این موقعیت را برای 10 ثانیه نگه دارید. رها کنید. دو یا سه بار تکرار نمایید.

قبل از شروع هر گونه کشش یا تمرین برای لگن با پزشک مشورت کنید. در اینجا برخی از کشش‌های دیگر که بیماران می‌توانند از پزشک بپرسند آمده است:

• ماهیچه‌های خم کننده مفصل ران در حالت ایستاده
• کشش نشسته
• موقعیت زاویه دار پهلو
• چرخش ستون فقرات در حالت نشسته