درمان آرتروز(ساییدگی) آرنج براساس شدت و نوع التهاب مفصل آرنج

آرتروز یک اختلال مفصلی است که تحت عنوان التهاب غیر طبیعی توصیف شده است که یک یا چند مفصل را درگیر می‌­کند. به طور کلی ریسک ابتلا به آرتروز با بالا رفتن سن، افزایش می‌یابد. تعداد زیادی از افراد مبتلا به این عارضه دچار درد و خشکی مفصل یا عضو می­‌شوند. آرتروز آرنج، مفصل آرنج، به ویژه غضروف، استخوان، بافت نرم اطراف مفصل تاندون و عضله را درگیر می­‌کند. عوارض بلند مدت آرتروز به نوع التهاب، اختلال تحلیل برنده، و شدت بیماری بستگی دارد. در صورتی که علت آرتروز آرنج به موقع تشخیص داده شود و فرد تحت درمان قرار بگیرد، کیفیت زندگی او به طرز قابل توجهی بهبود خواهد یافت. این امر از بروز عوارض جدی آرتروز هنگام تکان دادن دست جلوگیری می­‌کند.

راه‌های درمان آرتروز آرنج

ضرب دیدگی مکرر یا اشکال مختلف آرتروز که کل بدن را درگیر می­‌کند، مانند آرتریت روماتوئید، در ابتلا به آرتروز آرنج نقش دارد. درمان آرتروز آرنج به معنای بهبود دامنه حرکات آرنج، کاهش درد، و پیشگیری از آسیب دیدگی بیشتر است. درمان آرتروز براساس نیازهای بیمار، می­‌تواند شامل گزینه­‌های درمانی متعددی باشد. این موارد عبارتند از:

• داروهای غیر استروئیدی ضد التهاب
• داروهای ضد روماتیسمی تغییر دهنده سیر بیماری ( DMARDs )
• فیزیوتراپی
• تزریق کورتیزون
• بریس یا اسپلینت
• طب سوزنی
• ماساژ
• شاک ویوتراپی
• ورزش درمانی

انواع آرتروز آرنج دست

انواع آرتروز که بیشتر دست، مچ، و آرنج را درگیر می­‌کند عبارتند از:

•  اسئوآرتریت: فرایند طبیعی پیری می­‌تواند باعث تخریب غضروف استخوان­‌های دست، مچ، و آرنج شود. این عارضه التهاب، تورم، و درد خواهد شد.
•  آرتریت روماتوئید: این نقص سیستم ایمنی به غضروف­‌های بین استخوان­‌های مچ و دست حمله می­‌کند و آنها را تخریب می­‌کند. به طور کلی آرتریت روماتوئید مفصل دست را درگیر می­‌کند. این عارضه کمتر مفصل آرنج را درگیر می­‌کند.

بررسی دقیق مفاصل توسط پزشک می­‌تواند نوع و میزان آسیب دیدگی مفصل را مشخص کنید.

علت ابتلا به آرتروز آرنج چیست؟

هنوز به درستی علت آرتروز آرنج مشخص نیست. التهاب و تخریب مفصل بین استخوان­‌های آرنج به علت تحرک بیش از حد آن در ابتلا آرتروز نقش دارند. آرتریت روماتوئید به عوامل ژنتیکی ارتباط دارد. ضرب دیدگی و آسیب دیدن غضروف آرنج به علت تصادف یا ضربه در ابتلا به آرتروز پس از ضربه نقش دارد.

این بیماری چه نشانه­‌هایی دارد؟

درد، تورم، و سفتی از علائم شایع آرتروز محسوب می­شوند. معمولا التهاب ناشی از آرتروز باعث می­‌شود که هنگام لمس کردن مفصل، گرمای آن احساس شود. برخی از علائم آرتروز براساس نوع آن، متفاوت است. علائم و نشانه­‌های آرتروز عبارتند از:

• درد عمیق مفصل آرنج در هنگام حرکت یا بلند کردن اشیا
• ناتوانی در خم کردن یا کشیدن آرنج
• قفل شدن مفصل هنگام خم کردن دست

چه کسانی در معرض ابتلا به این بیماری هستند؟

آرتروز آرنج دست همه افراد در سنین مختلف درگیر می­‌کند، با این حال هریک از انواع آرتروز گروه­‌های مختلف را درگیر می­‌کند. آرتروز در افرادی که فعالیت بدنی بسیار بالایی دارند و افرادی که شغل آنها به گونه‌­ای است که دست آنها مدام درحال حرکت است، بسیار شایع است. آرتریت روماتوئید در زنان شایع تر است و می­تواند زمینه خانوادگی داشته باشد. آرتروز پس از ضربه در پی ضرب دیدگی رخ می­‌دهد. عوامل متعددی در بروز آرتروز نقش دارند این فاکتورها عبارتند از:

• جنسیت
• داشتن فعالیت جسمانی
• ژنتیک
• بالا رفتن سن و پیری
• آسیب دیدگی مفصل
• شغل­‌هایی که با فعالیت جسمانی بالایی همراه هستند.

چگونه آرتروز آرنج تشخیص داده می‌­شود؟

آرتروز آرنج دست از طریق معاینه آرنج و سایر مفاصل بدن تشخیص داده می‌شود. پزشکان از فاکتورهای متعدد مانند دامنه حرکات مفصل، میزان درد، تورم، ظاهر بیمار و سبک زندگی برای تشخیص بیماری استفاده می­‌کنند. پزشک از اشعه ایکس و سایر تست­‌های تصویر برداری برای بررسی تحلیل رفتن استخوان استفاده می­‌کنند. در برخی موارد انجام تصویر برداری­‌های پیشرفته مانند ام آر آی یا سی تی اسکن ضرورت می­‌یابد پزشک برای تشخیص آرتریت روماتوئید انجام آزمایش خون و آنالیز مایع مفصل را تجویز می‌­کند تا فاکتورهای مربوط به التهاب بدن مورد ارزیابی قرار بگیرند.

چگونه آرتروز آرنج خود را درمان کنیم؟

هدف از درمان غیر جراحی، کنترل درد و استفاده از آرنج بدون آسیب رساندن بیشتر به مفصل آن است.

استراحت دادن به آرنج

استراحت دادن به مفصل آرنج می‌­تواند به تسکین درد و التهاب کمک کند. می‌­توانید برای کاهش درد، به اصلاح فعالیت‌­های جسمانی یا محدود کردن آنها بپردازید. اگر شغل شما با حرکات تکراری دست و مچ، یا برداشتن اشیاء سنگین همراه است، در صورت لزوم باید شغل خود را عوض کنید. گاهی اوقات باید از اسپلینت آرنج برای تثبیت مفصل و محافظت از آن استفاده کنید. اما ثابت کردن مفصل آرنج به مدت طولانی می­تواند منجر به آتروفی عضلات شود.

استفاده از کمپرس یخ و گرم

کمپرس سرد و گرم می­‌تواند به تسکین درد ناشی از آرتروز کمک کند. باید از کمپرس یخ برای درمان التهاب و تسکین درد استفاده کنید. گرما به رفع سفتی، گرفتگی، اسپاسم، و درد عضلات کمک می­‌کند. بنابراین می‌­توانید در صورت لزوم و در مواردی که درد شدید می‌­شود از کمپرس گرم استفاده کنید. باید کمپرس یخ را درون یک تکه پارچه یا یک کیسه قرار دهید تا از آسیب دیدن بافت پوست جلوگیری شود.

• بدین منظور باید کمپرس یخ را هر 2 تا 3 ساعت به مدت 10 تا 15 دقیقه روی موضع قرار دهید تا به تدریج پوست بی­حس شود و درد تسکین یابد.
• قبل از استفاده از کمپرس گرم یا سرد باید دمای آن را بررسی کنید (به ویژه در مواردی که سن فرد بالا است) زیرا در صورتی که حس لامسه از بین رفته باشد احتمال سوختگی پوست وجود دارد.

دارو درمانی

پزشک برای کنترل درد و تورم ناشی از آرتروز آرنج دست مصرف داروهای غیر استروئیدی ضد التهاب مانند آسپرین و ایبوپروفن را تجویز می­کند.

تزریق مفصلی

تزریق کورتیزون به درون مفصل آرنج می‌­تواند به طور موقت باعث تسکین درد شود. کورتیزون یک داروی ضد التهاب قوی است که باعث تسکین فوری درد و التهاب می­‌شود. اما تاثیر این دارو موقت است و معمولا چند هفته تا چند ماه طول می­‌کشند. در هر بار تزریق کورتیزون به درون مفصل احتمال ریسک عفونت وجود دارد.

تاثیر فیزیوتراپی

افرادی که از فیزیوتراپی به عنوان بخشی از فرایند درمان خود استفاده می­‌کنند شاهد کاهش درد، بهبود دامنه حرکات بدن، و بهبود وضعیت خواب هستند. خدمات توان بخشی مانند فیزیوتراپی و کار درمانی نقش مهمی را در فرایند درمان آرتروز آرنج ایفا می­‌کنند. هدف اصلی از درمان آرتروز آرنج نحوه کنترل علائم و افزایش سطح سلامت آرنج است. متخصص فیزیوتراپی روش‌­های مختلفی را به شما یاد می‌­دهد که به کاهش درد و علائم آرتروز آرنج کمک می­‌کند. استراحت و توانبخشی به بهبود دامنه حرکات حفظ قدرت آرنج کمک می­‌کند.

شاک ویو تراپی

شاک ویو تراپی یکی از راه‌­های جدید و موثر برای درمان آرتروز آرنج و کاهش درد ناشی از آن است. از شاک ویو تراپی برای تخریب بافت اسکار و تحریک رشد عروق خونی و بهبود فرایند درمان و بهبود عملکرد عضله استفاده می‌­شود. شاک ویو از طریق پالس­های متمرکز تولید می­شود و نقاط کاهش تعداد رشته‌­های عصبی انتقال دهنده درد می­شود، بنابراین درد کاهش می‌یابد. این فرایند باعث افزایش فرایند بهبود بافت و تسریع روند تشکیل عروق خونی جدید می‌­شود.

ماساژ درمانی

معمولا از ماساژ درمانی برای تسکین علائم شایع انواع آرتروز و ساییدگی آرنج، کاهش درد و خشکی مفاصل، رفع تنش و عصبانیت، بهبود دامنه حرکات مفاصل و بهبود وضعیت خواب می­‌شود. تکنیک­‌های مختلف ماساژ شامل درمان دستی و تکنیک‌های آرام سازی بدن است. در ماساژ درمانی از کمپرس سرد و گرم، روغن یا لوسیون­‌های مختلف برای تسکین درد استفاده می­‌شود.

طب سوزنی

با افزایش سن، درد و التهاب ناشی از آرتروز و ساییدگی آرنج تشدید می‌­شود و این مساله غیر قابل اجتناب است، می­توان به کمک طب سوزنی تا حد زیادی به کنترل درد و بهبود عملکرد بدن پرداخت طب سوزنی می‌­تواند به طور طبیعی به تسکین علائم آرتروز، درد و التهاب مفاصل کمک کند. طب سوزنی به رفع مشکلات مفاصل همه قسمت‌­های بدن کمک می­‌کند. پزشک در حین درمان سوزن‌های  بسیار نازکی وارد دست، پا، شانه و حتی انگشتان بیمار می‌­کند. این سوزن­‌ها آنقدر نازک و کوچک هستند که می­‌توان چندین سوزن کوچک را درون موی بیمار فرد کرد. پزشک در یک بازه زمانی مشخص این سوزن­‌ها را درون موضع مورد نظر قرار می‌­دهد، سپس آنها را خارج می­‌کند. اکثر بیماران در حین درمان آرامش می­یابند و به راحتی می­خوابند. طول درمان، تعداد مراحل درمان به شدت درد، علائم و نشانه‌­های بیماری بستگی دارد.

ورزش درمانی

ورزش درمانی برای آرتروز مفصل آرنج شامل تمرینات ورزشی مخصوص دامنه حرکات آرنج، تمرینات کششی، و تمرینات ایروبیک است. تمرینات کششی و تمرینات مخصوص بهبود دامنه حرکات آرنج، به بهبود انعطاف پذیری آن کمک می­کنند. تمرینات ورزشی کششی باز و باعث بهبود وضعیت آرنج و محافظت از مفصل آن در برابر ضربه و فشار می­‌شود. پزشک نکات وارد کند. برخی از نکات مهم درباره ورزش‌­های مناسب  آرتروز مفصل آرنج عبارتند از:

شنا کردن

شنا کردن و ورزش در آب می­‌تواند به بهبود دامنه حرکات آرنج کمک کند، زیرا به راحتی می‌­توانید در آب تمریناتی را انجام دهید که در خشکی قادر به انجام آنها نیستید. می­‌توانید در آب بازوهای خود را به سمت جلو بکشید، مچ و مفاصل انگشتان خود را بچرخانید و حتی بازوی خود را خم کنید. سعی کنید در آب، تمرینات چرخشی بازو را انجام دهید. این تمرینات به بهبود وضعیت آرنج کمک می­کند.

آموزش تای چی

می­‌توانید برای بهبود دامنه حرکات آرنج و حفظ تعادل، تمرینات تای چی را انجام دهید. تمرینات ملایم و روان بهترین ورزش برای مفاصلی است که دچار آرتروز شده‌­اند. تمرینات تای چی برای بیماران در همه سنین بسیار سودمند است.

مزایای تمرینات ورزشی تقویتی

معمولا بهبود قدرت عضلات باعث افزایش تراکم استخوان می­شود، تراکم استخوان نقش مهمی را در ابتلا به آرتروز و پوکی استخوان ایفا می‌کند. پزشک تمرینات ایزومتریک را به شما یاد می­‌دهد که بر حفظ وضعیت ثابت یک عضله یا تعدادی از عضلات تکیه دارد. در تمرینات ایزوتونیک از وزن بدن یا وزنه­‌های کوچک برای افزایش حجم عضله استفاده می‌­شود، در صورتی که این تمرینات به درستی انجام شوند باعث افزایش پایداری مفاصل و کاهش درد می‌­شوند.

استفاده از توپ ورزشی

استفاده از توپ ورزشی می­تواند به بهبود قدرت بدن، افزایش تعادل، و کاهش درد کمک کند. نشستن روی توپ ورزشی می­‌تواند به بهبود قدرت بدن کمک کند. می­‌توانید روی توپ ورزشی دراز بکشید و به ترتیب پاهای خود را بلند کنید، همچنین می­توانید برای انجام دادن تمرینات ورزشی مختلف از توپ‌­های متنوع و در اندازه­‌های متفاوت استفاده کنید.

تقویت عضلات و مفاصل با استفاده از وزنه

می‌­توانید برای تقویت عضلات، بهبود دامنه حرکات، و تسکین درد مفاصل از وزنه استفاده کنید. به جای افزایش تعداد وزنه­‌ها، از وزنه‌­های سبک تر استفاده کنید و بر تعداد دفعات تکرار و تمرین تمرکز نمائید. این امر به تسکین علائم آرتروز کمک می­‌کند. هنگام استفاده از وزنه، در انجام تمرینات ورزشی افراط نکنید و به بدن خود فشار وارد نکنید.

استفاده از باند کشی

باند کشی یک باند محکم است که می‌­توانید هنگام انجام تمرینات ورزشی از آن استفاده کنید. استفاده از این طناب به تقویت عضلات  مفاصل کمک میکند، همچنین مقاومت بیشتری را به حرکات ورزشی شما اضافه می­کند.

• سعی کنید طناب را دور پای خود ببندید و به کمک بازوهای تان، آن را به سمت خود بکشید.
• سعی کنید طناب را دور آرنج خود ببندید و آن را با دست بگیرید و همزمان تمرینات چرخش بازو را انجام دهید.

عمل جراحی

در صورتی که هیچ یک از موارد فوق کمکی به بهبود وضعیت بیمار نکند، پزشک انجام عمل جراحی را پیشنهاد می­کند. روش‌­های مختلفی برای درمان آرتروز پیشرفته آرنج وجود دارد. پزشک هنگام تصمیم گیری برای انتخاب بهترین روش جراحی، عوامل مختلفی از قبیل شدت تحلیل رفتن مفصل، سن بیمار، سطح فعالیت او، میزان استفاده از آرنج را مورد بررسی قرار می‌دهد.