ممکن است در صورت نیاز به اطلاعات بیشتر درباره سیستم عصبی، پزشک شما آزمایش نوار عصب و عضله را تجویز کند. آزمایش نوار عصب و عضله به پزشک شما اجازه می‌دهد تا فعالیت عصبی را اندازه گیری کرده و در تعیین دقیق نقاط مستعد آسیب دیدگی به پزشک شما کمک می‌کند. نوار عصب و عضله بر خلاف عکس برداری با اشعه ایکس یا MRI که از استخوان‌ها و مفاصل شما تصویر برداری می‌کنند، اطلاعات مفیدی درباره عملکرد اعصاب و عضلات شما ارائه می‌کند. پزشک شما با استفاده از مطالعات نوار عصب و عضله می‌تواند احتمال وجود و شدت مشکلاتی مانند سندروم تونل کارپال یا فشردگی عصب در اطراف ستون فقرات (که رادیکولوپاتی نامیده می‌شود) را تشخیص دهد. آزمایش نوار عصب و عضله شامل دو بخش است: مطالعه هدایت عصبی (NCS) و الکترومیوگرافی (EMG). ممکن است این دو روش به منظور تایید تشخیص، باهم انجام شوند. آزمایش نوار عصب و عضله می‌تواند علاوه بر تشخیص یک مشکل، برای تعیین میزان آسیب عصبی پس از یک آسیب یا یادگیری درباره تاثیر بیماری‌هایی که عضلات و اعصاب را تحت تاثیر قرار می‌دهند نیز استفاده شود. مهم است که بیماران برای انجام آزمایش‌های خود یک پزشک با تجربه را انتخاب کنند تا بتوانند نتیجه دقیقی به دست بیاورند. پزشک شما پس از تجزیه و تحلیل نتایج آزمایش‌ها، بهترین نوع درمان را برای شما تعیین می‌کند.
جهت کسب اطلاعات بیشتر درباره‌ی کاربرد،نحوه انجام نوار عصب و عضله و یا رزرو نوبت در مطب دکتر سلمان فلاح با شماره تلفن 03136252857 تماس حاصل فرمایید.
کاربرد نوار عصب و عضله چیست؟
متخصصان با تجربه دامنه وسیعی از اختلالات و آسیب‌های عصبی و عضلانی را تشخیص می‌دهند. این مشکلات عبارتند از:
- اختلالات عصبی مانند:
- ALS (اسکلروز جانبی آمیوتروفیک یا بیماری لوگریگ)
- فلج مغزی
- اسکلروز چندگانه
- نوروپاتی محیطی: آسیب عصبی در پاها، دست‌ها یا بازو ،نوروپاتی دیابتی محیطی
- رادیکولوپاتی: فشردگی عصب در گردن یا کمر
- اسپاسم: سفت شدن یا حرکات سریع ناگهانی و غیر قابل کنترل عضلات
- آسیب‌های ریسمان نخاعی: دیسک فتق و سیاتیک
- آسیب تروماتیک مغز
نوار عصب و عضله
آزمایش‌های نوار عصب و عضله، فعالیت الکتریکی عضلات و اعصاب را اندازه گیری می‌کند. متخصصان با اندازه گیری فعالیت الکتریکی اعصاب و عضلات می‌توانند احتمال وجود آسیب عصبی، علت بروز آسیب یا میزان پاسخ دهی عصب آسیب دیده به درمان را بررسی کنند. دو آزمایش رایج نوار عصب و عضله عبارتند از:
الکترومیوگرافی (EMG)
الکترومیوگرافی (EMG) آزمایشی است که در آن فعالیت الکتریکی یک عضله اندازه گیری می‌شود. این آزمایش هرگونه علائم انسداد یا سرعت کم در واکنش به تحریک عصبی را تشخیص می‌دهد. این آزمایش اطلاعاتی درباره خود ماهیچه نیز ارائه می‌کند و چگونگی دریافت تحریک عصبی توسط ماهیچه را نشان می‌دهد. آزمایش سرعت هدایت عصبی (NCV) آزمایشی است که اغلب همزمان با EMG انجام می‌شود.
آزمایش EMG اغلب برای ارزیابی ضعف غیرقابل توضیح عضلات، پیچ خوردگی یا فلج و یافتن دلایل بی‌حسی و سوزن سوزن شدن و درد استفاده می‌شود. آزمایش EMG می‌تواند تفاوت بین ضعف واقعی و کاهش استفاده به دلیل درد یا عدم انگیزه را نشان دهد. این آزمایش همچنین می‌تواند تعیین کند که آیا اختلال عضلانی در خود عضله آغاز می‌شود یا ناشی از یک اختلال عصبی است.
این آزمایش چگونه انجام می‌شود؟
در یک آزمایش EMG ، پزشک یا تکنسین یک سوزن بسیار ریز که به عنوان الکترود عمل می‌کند را از طریق پوست به عضله وارد می‌کنند. با وجود الکترود در عضله، از بیمار خواسته می‌شود به آهستگی عضله را منقبض کند (به عنوان مثال با خم کردن بازو) و به تدریج نیروی وارد شده را افزایش دهد؛ در حالی که فعالیت الکتریکی حاصل از این حرکت توسط الکترود دریافت و ضبط می‌شود. این فعالیت را می‌توان به صورت بصری روی یک اسیلوسکوپ یا صفحه نمایش نشان داد یا با صدای بلند روی یک بلندگو پخش کرد. نتایج این آزمایش می‌تواند اطلاعاتی درباره توانایی ماهیچه برای واکنش به تحریک عصبی ارائه کند. ممکن است بیمار در حین آزمایش و هنگام وارد شدن سوزن یا سوزن‌ها مقداری ناراحتی مشابه انجام تزریق را تجربه کند. پس از آن ممکن است تا چند روز بعد در عضله تحت آزمایش قرار گرفته، حساسیت یا تورم وجود داشته باشد و مقداری کبودی دیده شود.
آزمایش سرعت هدایت عصبی (NCV)
تست سرعت هدایت عصبی که مطالعه انتقال عصبی نیز نامیده می‌شود، میزان سرعت تکانه‌های الکتریکی در امتداد عصب را اندازه گیری می‌کند. این آزمایش معمولاً همراه با یک الکترومیوگرافی به منظور تشخیص اختلالات عضلانی یا رد احتمال وجود آنها انجام می‌شود.
یک عصب سالم نسبت به یک عصب آسیب دیده سیگنال‌های الکتریکی را با سرعت و قدرت بیشتری منتقل می‌کند. سرعت هدایت عصبی تحت تاثیر غلاف میلین- روکش عایقی که عصب را احاطه می‌کند- قرار دارد. بیشتر نوروپاتی‌ها به جای آنکه حاصل از آسیب وارد شده به غلاف میلین احاطه کننده عصب باشند، ناشی از آسیب وارد شدن به اکسون عصب هستند. آزمایش سرعت هدایت عصبی برای تشخیص تفاوت بین اختلالات عصبی واقعی (مانند بیماری شارکو ماری توث) و مشکلاتی که در آنها ماهیچه تحت تاثیر عصب آسیب دیده قرار می‌گیرد (مانند سندروم تونل کارپال) به کار می‌رود. این آزمایش برای تشخیص آسیب عصبی یا اختلال عصبی و تایید یک تشخیص خاص استفاده می‌شود. معمولا می‌توان از این آزمایش برای یافتن تمایز میان آسیب وارد شده به فیبر عصبی اکسون و آسیب وارد شده به غلاف میلین احاطه کننده عصب، استفاده کرد که در تشخیص و تعیین استراتژی‌های درمانی بسیار مفید است.
این آزمایش چگونه انجام می‌شود؟
در طول این آزمایش الکترودهای صاف با فواصل زمانی روی عصبی که باید تحت آزمایش قرار بگیرد قرار می‌گیرند. یک جریان الکتریکی با شدت کم برای تحریک اعصاب وارد می‌شود. سرعت انتقال تکانه‌های الکتریکی از طریق اعصاب زمانی مشخص می‌شود که تصاویر تکانه‌های الکتریکی روی یک اسیلوسکوپ یا صفحه کامپیوتر نمایش داده شوند. اگر واکنش بسیار کندتر از سرعت طبیعی باشد، به معنای صدمه دیدن غلاف میلین است. اگر واکنش عصبی به تحریک توسط جریان کاهش پیدا کند اما در هدایت، سرعت نسبتاً طبیعی داشته باشد، آسیب به اکسون عصب وارد شده است.
به طور کلی در این آزمایش احساس ناراحتی اندکی وجود دارد زیرا محرک الکتریکی کوچک بوده و معمولاً توسط بیمار به کمترین میزان ممکن احساس می‌شود.
نوار عصب و عضله چقدر طول میکشد
این آزمایش معمولا از ۳۰ تا ۶۰ دقیقه به طول می‌انجامد. شما می‌توانید هر یک از فعالیت‌های طبیعی خود مانند غذا خوردن، رانندگی کردن و ورزش کردن را قبل و بعد از آزمایش انجام دهید. ممکن است بتوانید قبل از انجام آزمایش، برنامه دارویی منظم خود از جمله داروهای ضد درد را مصرف کنید. اگر در حال مصرف داروهای رقیق کننده خون مانند Coumadin یا Warfarin هستید، ممکن است گاهی اوقات پزشک با یک آزمایش (INR) خون شما را بررسی کند تا مطمئن شود که دوز داروی شما قبل از انجام آزمایش زیاد نیست. پس از آزمایش هیچ عوارض جانبی ماندگاری وجود نخواهد داشت.
چه زمانی از نتایج آزمایش مطلع خواهم شد؟
پزشک شما بلافاصله پس از انجام آزمایش در مورد نتایج با شما صحبت خواهد کرد. او همچنین نتایج را برای پزشک ارجاع دهنده شما ارسال می‌کند. پزشکی که شما را برای آزمایش نوار عصب و عضله ارجاع داده است، در مورد مرحله بعدی مراقبت درمانی شما با شما صحبت خواهد کرد.
